پلی پلیمراز در داروهای نسل بعدی توالی (ngs)

پلی پلیمراز(PAP) یک عمل آنزیمی کلیدی است که مسئول افزودن دم پلی-آ به انتهای 3’ مولکول‌های RNA می‌باشد. این فعالیت نقش مهمی در ثبات کلی، حمل و نقل و ترجمه RNA دارد. با این حال، در چارچوب NGS، PAP امکان افزودن الیگو A به نمونه‌های RNA را قبل از توالی‌یابی فراهم می‌کند تا داده‌های با کیفیت بالا از منابع مختلف RNA به دست آید.

اهمیت افزودن دم پلی A

مزایای زیادی به افزودن دم پلی A به mRNA مرتبط است. اول از همه، دم A به افزایش ثبات مولکول‌های RNA در برابر فعالیت ریبونوکلئازها توسط اگزونوکلئازها کمک می‌کند. دوم، دم پلی A نقشی در آغاز ترجمه از طریق ترویج اتصال ریبوزوم به mRNA ایفا می‌کند. در مورد آماده‌سازی‌های NGS، mRNA با دم پلی A به راحتی می‌تواند برای تحلیل‌های متمرکزتر بیان ژن همراه با تغییرات رونویسی استفاده شود زیرا می‌توانند به طور خاص غنی‌سازی شوند.

آماده‌سازی نمونه NGS

جریان‌های NGS شامل آماده‌سازی نمونه‌های RNA است که شامل مراحل زیر می‌باشد: ترنسکریپشن معکوس، ساخت CDNA و تقویت. همچنین معمول است که در طول سنتز CDNA، پلی A پلیمراز اضافه شود تا یک دم پلی-A در مولکول‌های نهایی cDNA گنجانده شود. این تغییر برای تقویت کتابخانه و توالی‌یابی حیاتی است زیرا کارایی مراحل مربوط به آماده‌سازی کتابخانه‌ها را افزایش می‌دهد.

کاربردها در RNA-Seq

PAP همچنین در کاربردهای توالی‌یابی RNA (RNA-Seq) بسیار مفید است زیرا امکان غنی‌سازی مؤثرتر برای mRNA دم‌دار پلی A را فراهم می‌کند. این به درک واضح‌تری از تصویر سطح ترنسکریپتوم موجود زنده تحت مطالعه کمک می‌کند. بنابراین، چنین بهبودی می‌تواند در تعیین ژن‌های بیان شده به‌طور متفاوت، رویدادهای اسپlicing جایگزین، یا حتی RNAهای غیر کدکننده کمک کند. علاوه بر این، گنجاندن PAP در آماده‌سازی‌های NGS امکان به‌دست آوردن داده‌های امیدوارکننده‌تری را فراهم می‌کند.

اضافه کردن PAP در آماده‌سازی‌های NGS می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی کیفیت و دقت داده‌های توالی‌یابی را بهبود بخشد. مهم‌تر از آن، با ادامه پیشرفت تحقیقات، اهمیت PAP برای اجازه دادن به دانشمندان برای بررسی ترنسکریپتوم همچنان بزرگ خواهد بود.